Dyskusja:2017-09-04: Olsztyn: otwarcie wystawy „W-gallery ”

Tekst do wystawy

Twórczość artystów związanych z ideą W-Gallery jest pomysłem na tyle oryginalnym, że wymyka się z obszaru klasycznych wystaw. Wynika to z innego podejścia do malowania podyktowanego sytuacją życiową. Na próżno szukalibyśmy tu tradycyjnych deklaracji z zakresu historii stuki. W skład grupy wchodzą głównie artyści po Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, którzy wyjechali z Polski do Skandynawii i zmieszali się z tamtejszym środowiskiem. W działania W -Gallery włączyło się kilku znaczących malarzy litewskich więc w tej chwili skład jest umiędzynarodowiony. Zestaw prezentowanych prac wprowadza nas w osobliwy klimat zbudowany z trudnych jednoznacznie do zidentyfikowania fragmentów postaci ludzkich, zwierząt, ryb oraz skrawków rzeczywistości pochodzących z migawkowego spojrzenia. To co określa istotę tych obrazów to nie jest stopień podobieństwa do pierwotnych motywów lecz materia malarska, która współistnieje i dopełnia jednocześnie atmosferę tajemniczości. Na obrazach widnieją wtopione w materię malarską elementy figuratywne. Z jednej strony przedstawiają one realny fragment pochodzący z rzeczywistości ale ich otocznie jest określone tylko w sensie istnienia przestrzeni kolorystycznej obrazu. Ten sposób komponowania czyni je podatnymi na stwarzanie iluzji i szukania odniesienia w dwuznaczności. Czasem wydaje się, że sens pracy zawiera się w autonomicznej relacji centralnego elementu w obrazie z skomplikowanym tłem ale zdarza się także, że motyw tylko sygnalizuje punkt wyjścia i nasuwa skojarzenie. Natomiast wzrok błądzi po tkance malarskiej i znajduje oparcie w fakturze i kolorystyce. Wpatrując się w sposób malowania stykamy się z płaszczyznami masy malarskiej tworzącej tło dla form, które są konkretne ale jednocześnie nie dają się łatwo zidentyfikować formalnie i zakwalifikować do popularnej szkoły czy aktualnego nurtu w sztuce współczesnej. Artyści litewscy odwołują się do instynktowych wyobrażeń świata a ich malarstwo dociera do granic nadrzeczywistości i mino posługiwania się realizmem jest materialną próbą wyjścia poza to, co bezpośrednio widzialne. Nie są to prace łatwe w zrozumieniu i interpretacji. Wymagają obserwacji i skupienia trzeba jednak zaznaczyć, że jest to język bogaty w wartości malarskie i ambitną kolorystykę. Konfiguracje form zostają zamknięte w materii malarskiej, która sama przez się powinna dostarczyć wystarczającej satysfakcji nawet bardzo wybrednym odbiorcą. Prof. UWM Marek Szczęsny