2021-08-18: Wikimania 2021: po raz pierwszy online

środa, 18 sierpnia 2021

W poniedziałek 16 sierpnia 2021 roku zakończyła się Wikimania, pierwsza odbyta zdalnie. O tym, czy się udała, jakie tematy poruszano i jak wypadła reprezentacja polskojęzycznych wikimediów, Wikinews rozmawia z Natalią Szafran-Kozakowską, uczestniczką, prelegentką, specjalistką do spraw integracji wikispołeczności.

Natalia Szafran-Kozakowska
Wikinews
Wikinews

Pierwsza taka Wikimania. Pandemia wypędziła ludzi przed komputery. Jak wyszła? Czy wcześniejsze obawy, że to wszystko runie, były zasadne?


Natalia Szafran-KozakowskaAleż skądże, w ogóle nie ma powodów do narzekania. Zdalna forma Wikimanii pozwoliła na uczynienie tej konferencji bardziej dostępną dla ludzi na całym świecie - uczestnictwo nie wymagało podróżowania, każdy mógł brać udział w Wikimanii z zacisza własnego domu, przez swój komputer lub telefon. Dodatkowo Wikimania była, jak nigdy wcześniej wielojęzykowa - wiele sesji tłumaczono symultanicznie na kilka języków, m.in. hiszpański, arabski, rosyjski czy niemiecki.

WNBrawo, w wikiświecie języki zawsze kulały. Żeby tak jeszcze był dostęp do tych materiałów, co w przypadku konferencji odbywającej się w świecie wirtualnym, nie jest aż takie niemożliwe?

Natalia Jak najbardziej. Wszystkie sesje zostały nagrane i zamieszczone na YouTube – dlatego na przykład dla mnie Wikimania jeszcze się nie skończyła i długo nie skończy - nadal czeka na mnie długa lista wykładów do obejrzenia!. Dzięki tej dostępności na Wikimanię zarejestrowało się więcej ludzi niż kiedykolwiek wcześniej - ponad 4000 osób!

WNImponujące. I jak oni to wszystko ogarnęli?

NataliaNa pewno ogromnym wyzwaniem dla organizatorów było zapewnienie tego, co w konferencjach na żywo przychodziło bardzo naturalnie - integracji i networkingu. Żeby to zapewnić organizatorzy wykorzystali Remo, specyficzną platformę, która miała zapewnić uczestnikom wspólne rozmowy przy wirtualnych "stolikach" w wirtualnych budynkach. To rozwiązanie miało swoje plusy – faktycznie udawało się odbyć w ten sposób wiele ciekawych dyskusji po sesjach, ale nie zawsze sprawnie działało technicznie, było też dla niektórych osób dość onieśmielające.

WNTak, słyszałem narzekania, niektórych epitetów nie sposób zacytować, Ale chyba ważne, że to wszystko się nie zawaliło?

NataliaNa pewno gratulacje należą się ekipie produkcyjnej - dopilnowanie jednocześnie pięciu ścieżek tematycznych podczas zdalnej konferencji bez żadnych potknięć technicznych to nie lada osiągnięcie.

WNPolskojęzyczne Wikimedia mają zawsze liczną i barwną reprezentację. Jak było w tym roku?

Siódme piętro wirtualnego budynku, w którym odbywała się Wikimania
Grafika: ANKAN

NataliaPodczas zdalnej konferencji trudniej dokładnie ocenić liczbę uczestników z danego kraju, chociaż i tak wiemy, że było nas całkiem sporo. Z pewnością więcej niż w jakiejkolwiek Wikimanii, nie licząc oczywiście tej, która odbyła się w Gdańsku. Osiem osób skorzystało z oferty stypendialnej Wikimedia Polska, która wsparła ich w uczestnictwie, na przykład przez zakup słuchawek, ale nie byli to wszyscy uczestnicy z polskich Wikimediów! Na wirtualnych korytarzach minęłam co najmniej sporo innych osób, obecny też był zarząd Wikimedia Polska i większość pracowników. Swoją reprezentację miała oczywiście Wikipedia, Wikidane i Commons, ale nie zabrakło też wikiskrybów i wikisłownikarzy, którzy jednak narzekali na zbyt mało treści poświęconych swojemu projektowi!) czy wikireporterów. Ale byliśmy nie tylko na miejscach dla publiczności. W programie można było zobaczyć sesje prowadzone przez pracowników i wolontariuszy Wikimedia Polska oraz zaprzyjaźnionego aktywisty na rzecz otwartości – Alka Tarkowskiego.

WNCzego nauczyliśmy świat? Polskojęzyczne wikimedia mają za sobą dwadzieścia lat, coś przez ten czas wypracowaliśmy. Z tego co wiem, nasza prezentacja dotyczyła raczej higieny edytowania, tez ważny temat. Miało też być o nękaniu, co z różnych powodów interesuje mnie bardzo.

NataliaNasza główna prezentacja dotyczyła tego, w jaki sposób wspieramy społeczność Wikimedia i inne grupy, które się z nią spotykają. Ja mówiłam o naszych strategiach na zapobieganie wypaleniu zaangażowanych edytorów którzy są niesamowicie ważni dla projektu.

WNNareszcie ktoś dostrzegł ten problem… Lepiej późno niż później, jak to mawiają.

NataliaWśród tych strategii wymieniałam m.in. naszą troskę o to, żeby wikimedianie robili czasem.... mniej.

WNNie przesłyszałem się?

NataliaAbsolutnie nie! Aby dbali nie tylko o wspaniałą misję dzielenia się wiedzą, ale też o swój sen, wypoczynek i zdrowie. Dzieliłam się naszą mapą zaangażowania wolontariuszy, która pozwala nam wyłapać osoby, które wspierają Wikimedia Polska tak bardzo, że z dużym prawdopodobieństwem dzieje się to kosztem ich sił i dobrostanu i naraża ich na wypalenie. Takie osoby kierujemy na przerwę wolontariacką i nie angażujemy przez jakiś czas, nawet jeśli oznacza to, że niektóre aktywności się nie zadzieją. Ta perspektywa troski i życzliwości i przedkładania zdrowia wolontariuszy ponad ich, powiedzmy, produktywność, wzbudziła duże zainteresowanie - od niedzieli dostaję mnóstwo maili, zapytań, propozycji spotkań w tej sprawie. Najwyraźniej dotknęliśmy tu czegoś ważnego - że nie jest tylko ważny licznik edycji naszych wieloletnich edytorów czy liczba godzin wolontariackich, ale też to jak się mają.

WNPogratulować. Ale to chyba nie koniec naszej obecności na Wikimanii?

NataliaBynajmniej. Sporo pozytywnych głosów zyskała prezentacja naszej specjalistki od edukacji, Klary, która mówiła o tym, jak nauczyciele odkrywają Wikipedię jako zupełnie inną od klasycznej szkoły i niosącą powiew wolności przestrzeń edukacyjną. Wszyscy ciekawi są też tego, w jaki sposób (pod opieką Wojtka Pędzicha) rozkwitają nasze projekty badawcze, które pozwalają nam oceniać naszą pracę w Wikimedia Polska według kryteriów naukowych (jak przystało na organizację opiekującą się encyklopedią!). Jak wspomniałeś, mówiliśmy też o nękaniu, a konkretnie o tym, że wzajemne wsparcie wolontariuszy może być w tym niezwykle pomocne. Okazuje się, że naprawdę sporo mamy do dania światu i możemy uczyć jak wspierać wolontariuszy i zmieniać świat edukacji.

WNCzego wam serdecznie życzę i dziękuję za rozmowę.

Źródła

edytuj