2010-10-20: DLR jedenastym członkiem Karty Przestrzeni Kosmicznej i Kataklizmów
Niemieckie Centrum Aero- i Astronautyki, DLR, będące w istocie niemiecką agencją kosmiczną, stało się 11. członkiem Międzynarodowej Karty Przestrzeni Kosmicznej i Kataklizmów. Podpisanie Karty przez Niemcy odbyło się w 10. rocznice powstania Karty.
W trakcie paryskich uroczystości z okazji dziesięciolecia powołania Karty, przewodniczący DLR, Johann-Dietrich Wörner, podpisał w imieniu swojej instytucji przystąpienie do Karty. Niemiecka agencja stała się tym samym 11 agencją kosmiczną oferującą swój wkład w działanie mechanizmu Międzynarodowej Karty Przestrzeni Kosmicznej i Kataklizmów.
W ciągu 10 lat od powołania jej do życia, Karta ciągłe pokazuje jak cenne są obserwacje Ziemi z kosmosu w przypadku wystąpienia kataklizmów. Jej działania ratowały ludzi i zapobiegały ich cierpieniom, mówił prof. Wörner o Karcie. Jesteśmy przekonani, że TerraSAR-X będzie ważnym wkładam prowadzącym do osiągania celów Karty, dodał, mówiąc o niemieckim satelicie obserwacji radarowej, który stanie się głównym wkładem Niemiec do Karty.
Dalej w trakcie spotkania, Stefan Voigt z Centrum Satelitarnych Informacji Kryzysowych DLR (ZKI DLR), omawiał przydatność satelity TerraSAR-X w obserwacjach Ziemi bez względu na warunki pogodowe, szczególnie w przypadku powodzi - rodzaju kataklizmu stanowiącego przyczynę prawie połowy aktywacji Karty na świecie. DLR i TerraSAR-X (wysłany w kosmos w połowie 2007 roku) już wielokrotnie dostarczały danych do obsługi wezwań aktywujących Kartę.
ZKI jest jednym z wiodących na świecie ośrodków przetwarzania danych satelitarnych do celów zarządzania kryzysowego. Wraz z niemieckim Federalnym Biurem Obrony Cywilnej i Pomocy w Katastrofach (Bundesamt für Bevölkerungsschutz und Katastrophenhilfe, BBK) od wielu lat współtworzy i użytkuje europejski system GMES (Global Monitoring for Environment and Security), mający podobne cele co Karta, ale zasięg europejski. Rząd Niemiec, poprzez ministerstwo gospodarki i technologii, wspiera również ONZ-owską Platformę Informacji Satelitarnych dla Zarządzania Kryzysowego i Reagowania w Nagłych Wypadkach (Platform for Space-based Information for Disaster Management and Emergency Response, UN-SPIDER).
Międzynarodowa Karta Przestrzeni Kosmicznej i Kataklizmów jest międzynarodową inicjatywą niekomercyjnego zbierania i dostarczania danych teledetekcyjnych dotyczących katastrof i klęsk żywiołowych organizacjom zaangażowanym w pomoc poszkodowanym i ograniczeniu ich skutków. Karta ma na celu zadaniowe, tj. zorganizowane pod konkretne zgłoszone zapotrzebowanie, zbieranie i dostarczanie danych telemetrycznych w postaci konkretnych użytecznych produktów (map, wykresów, analiz) wspomagających zarządzanie kryzysowe w przypadku katastrof i klęsk żywiołowych. Dane dostarczane przez Kartę są wykorzystywane do pomocy poszkodowanym i ograniczaniu skutków kataklizmów. Instytucja Karty nie jest wykorzystywana w pozostałych częściach cyklu zarządzania kryzysowego: restytucji, odbudowie, prewencji, czy przygotowaniach do wystąpienia klęski. Fundament działania Karty stanowią członkowskie agencje kosmiczne, których wkładem są satelity obserwacji Ziemi.
Karta została ustanowiona przez Europejską Agencję Kosmiczną i Francuską Agencję Kosmiczną w trakcie konferencji UNISPACE III, przeprowadzonej w Wiedniu, 19-30 lipca 1999. Weszła w życie 1 listopada 2000 po podpisaniu jej 20 października 2000 przez Kanadyjską Agencję Kosmiczną. Do dyspozycji Karty oddano satelity ERS i Envisat.
We wrześniu 2001 do Karty przystąpiła Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych (ISRO) i amerykańska Administracja Oceanu i Atmosfery (NOAA). W lipcu 2003, Argentyńska Agencja Kosmiczna (CONAE). W lutym 2005, Japońska Agencja Kosmiczna (JAXA), a później Amerykańska Służba Geologiczna (USGS). W listopadzie 2006, British National Space Centre (obecnie Brytyjska Agencja Kosmiczna, UKSA), i powiązana z nią Disaster Monitoring Constellation. W maju 2007 do Karty dołączyła Chińska Agencja Kosmiczna (CNSA).
Zobacz też edytuj
Źródła edytuj
- Hubert Bartkowiak – DLR 11. członkiem Karty Kataklizmów – Kosmonauta.net, 20 października 2010