2008-01-15: Prezydent odznaczył pośmiertnie Stefana Nędzyńskiego

wtorek, 15 stycznia 2008

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński postanowieniem z 14 stycznia 2008 r. nadał pośmiertnie Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Stefanowi Nędzyńskiemu – za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za wspieranie przemian demokratycznych w Polsce.

Podczas uroczystości pogrzebowych na cmentarzu Schosshalden w Bernie w dniu 15 stycznia 2008 r. order, w imieniu Prezydenta RP, został przekazany rodzinie zmarłego przez szefa Kancelarii Prezydenta RP Annę Fotygę. Minister odczytała również list prezydenta skierowany do uczestników ceremonii pogrzebowej.

Treść listu:

"(...) Stefan Nędzyński należał do tej części naszych rodaków, którzy nie mogąc pogodzić się z jałtańskim podziałem Europy wybierali emigrację. Przedwojenny harcerz, po kampanii wrześniowej więzień sowieckich łagrów, wraz z II Korpusem generała Andersa przeszedł szlak od Kujbyszewa, przez Bliski Wschód, aż po Monte Cassino. Po zakończeniu wojny, kiedy nasza ojczyzna była już we władaniu stalinowskiego totalitaryzmu, znalazł się na Zachodzie. Dla takich, jak Stefan Nędzyński, nie było miejsca w kraju rządzonym przez komunistów.

To, co wydawało się wyborem wiecznego wygnania, stało się długą, lecz tylko czasową rozłąką. Rodząca się w Polsce demokratyczna i niepodległościowa opozycja potrzebowała wsparcia ze strony rodaków z zagranicy. Właśnie wówczas Stefan Nędzyński okazał się postacią niezwykle ważną dla ojczyzny, do której od kilkudziesięciu lat nie mógł przyjechać. Polska nigdy nie zapomni o Jego zasługach dla naszych wolnościowych dążeń. Doskonale pamiętamy o pomocy, jaką dzięki temu wybitnemu działaczowi międzynarodowego ruchu związkowego otrzymywała „Solidarność” w latach 1980-1989. W uznaniu tych zasług Stefan Nędzyński otrzymał tytuł Honorowego Członka NSZZ „Solidarność”. Nie waham się powiedzieć, iż bez takich ludzi, jak śp. Stefan Nędzyński, nie byłoby dzisiejszej suwerennej Rzeczypospolitej. (...)"

Stefan Nędzyński - absolwent Gimnazjum i Liceum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Po klęsce wrześniowej 1939 r. usiłował dotrzeć do tworzących się na Zachodzie polskich oddziałów. Nie udało mu się, wpadł w ręce NKWD i został uwięziony w Przemyślu. Stamtąd został wywieziony do łagru w Archangielsku, a następnie do fabryki skór w Kuźniecku. W 1941 r. zwolniony na mocy amnestii zaciągnął się do armii Andersa, z którą przeszedł cały szlak bojowy. Walczył pod Monte Cassino, gdzie został ranny. Po wojnie osiadł na stałe w Szwajcarii. Prawie 40 lat pracował w wolnych związkach zawodowych jako działacz Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych Pracowników Łączności w Genewie. Współpracował z Międzynarodową Organizacją Pracy i ONZ angażując się w walkę o prawa człowieka i wolność związkową w państwach kolonialnych Afryki i Azji, w krajach rządzonych przez dyktatorów oraz infiltrowanych przez komunistów, m.in. w Europie, Japonii i Indiach. Wspierał wolnościowe dążenia Polaków, udzielał pomocy „Solidarności” w latach 1980-1989.

Źródła edytuj

Archiwum Kancelarii Prezydenta RP – Prezydent RP odznaczył pośmiertnie Stefana Nędzyńskiego – Prezydent.pl, 15 stycznia 2008