2007-12-19: ONZ wzywa do moratorium na wykonywanie kary śmierci

środa, 19 grudnia 2007

Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło rezolucję, która jednak nie ma charakteru wiążącego, wzywającą do ogłoszenia globalnego moratorium na wykonywanie kary śmierci.

Głównym inicjatorem ogłoszenia tej rezolucji były Włochy przy współpracy Unii Europejskiej i innych 60 państw. W czasie głosowanie poparcie dla niej wyraziły 104 kraje, 54 były przeciwne, a 29 wstrzymało się od głosu.

„Jestem szczególnie zbudowany poparciem, jakie inicjatywa ta uzyskała w wielu różnych regionach świata. To kolejny dowód dążenia do ostatecznego zniesienia kary śmierci” – stwierdził Ban Ki Mun, sekretarz generalny ONZ.

We Włoszech inicjatywa wprowadzenia rezolucji połączyła nawet ekipę rządową z opozycją. Decyzję Zgromadzenia Ogólnego równie radośnie przyjęli obecny szef rządu Romano Prodi, jak i były premier Włoch Silvio Berlusconi, który stwierdził, że ogłoszenie rezolucji jest „zwycięstwem wszystkich obywateli świata”.

Pozytywną opinię mają również władze watykańskie. „Mimo tak wielkiej fali przemocy na świecie, w rodzinie ludzkiej rośnie świadomość wartości życia, godności osoby ludzkiej, koncepcji kary nie będącej zemstą, dążenia do wymiaru sprawiedliwości szanującego prawa człowieka. (...) Głosowanie to należy rozumieć jako znak nadziei i krok naprzód na drodze ku pokojowi” – oznajmił rzecznik Watykanu, ks. Federico Lombardi. Natomiast kardynał Renato Raffaele Martino, przewodniczący Papieskiej Rady Iustitia et Pax przyznał, że nie jest zadowolony, ponieważ rezolucja nie została ogłoszona jednomyślnie.

Na świecie wśród głównych zwolenników kary śmierci prym wiodą Chiny, gdzie tylko w ubiegłym roku zabito zgodnie z prawem ok. 1010 osób (Amnesty International twierdzi, że liczba tam może być siedmiokrotnie większa). Amnesty International podało także, że w 2006 roku w 25 krajach na świecie oficjalnie doszło do wykonania 1591 wyroków śmierci.

Od kilkuset do co najmniej kilkudziesięciu skazanych zabija się corocznie w USA, Iranie i Arabii Saudyjskiej.

Źródła edytuj