2007-10-31: Konferencja nt. działań na rzecz ochrony zdrowia psychicznego w Polsce

środa, 31 października 2007

30 października 2007 roku w Muzeum Kolekcji im. Jana Pawła II w Warszawie odbyła się konferencja nt. „Działań na rzecz ochrony zdrowia psychicznego w Polsce – Podjąć wyzwania. Szukać rozwiązań”.

Ewa Junczyk-Ziomecka podczas konferencji

Konferencja zorganizowana przez Biuro Inicjatyw Społecznych Kancelarii Prezydenta RP wspólnie z Polskim Towarzystwem Psychiatrycznym dotyczyła systemu ochrony zdrowia psychicznego w Polsce i potrzeb jego przebudowy w oparciu o Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego.

Udział w niej wzięli m.in.:

  • Ewa Junczyk-Ziomecka, Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP
  • Nelly Rokita – Arnold, Doradca Prezydenta RP
  • dr Tomasz Zdrojewski, Doradca Prezydenta RP
  • Grzegorz Gołdynia, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia
  • prof. Aleksander Araszkiewicz, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne
  • prof. Marek Jarema, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne
  • prof. Jan Czabała, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne
  • prof. Jacek Wciórka, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne
  • dr Andrzej Cechnicki, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne
  • przedstawiciele środowiska naukowego i lekarskiego, instytucji rządowych, samorządowych i pozarządowych działających na rzecz ochrony zdrowia psychicznego w Polsce

Otwierając konferencję Dyrektor Biura Inicjatyw Społecznych KPRP, Bożena Opioła przytoczyła preambułę z ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994 r.: „Zdrowie psychiczne jest fundamentalnym dobrem osobistym człowieka, a ochrona praw osób z zaburzeniami psychicznymi należy do obowiązków państwa”.

Ewa Junczyk-Ziomecka zwracając się do zebranych podkreśliła, że statystyki biją na alarm - zaburzenia neuropsychiatryczne stanowią drugie pod względem wielkości źródło obciążenia populacji chorobami. Według prognoz, w ciągu najbliższych 20 lat choroby psychiczne wysuną się na świecie na czoło problemów zdrowotnych, powodujących niesprawność życiową ludzi. Ponad 27% dorosłych Europejczyków doświadcza w ciągu roku przynajmniej jednego z przejawów złego stanu zdrowia psychicznego. Należą do nich między innymi zaburzenia nastroju i depresja. Prognozy mówią, że do 2020 r. depresja będzie najczęstszą przyczyną zachorowalności w krajach rozwiniętych. Obecnie, w Unii Europejskiej co roku około 58 tysięcy obywateli umiera w wyniku popełnienia samobójstwa – więcej, niż rocznie ginie w wypadkach drogowych, zabójstwach, czy z powodu HIV/AIDS .

Środowisko psychiatryczne w Polsce, już w połowie lat dziewięćdziesiątych stworzyło projekt Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego. Pomimo zainteresowania i poparcia dla niego, nie nadano mu rangi obowiązującego prawa. Obecny Program na lata 2009–2013, przygotowany przez Ministerstwo Zdrowia został przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 9 października br. „Mam nadzieję, że dzisiejsza konferencja, pomyślana również jako prezentacja ciekawych i wartych propagowania rozwiązań, posłuży do zastanowienia się i większego działania na rzecz promowania zdrowia psychicznego, zapobiegania chorobom psychicznym oraz rozwiązywania problemów związanych z brakiem poszanowania godności drugiego człowieka” - powiedziała Ewa Junczyk-Ziomecka.

Specjaliści uczestniczący w konferencji podkreślali, że: „Nie ma zdrowia bez zdrowia psychicznego”. Wg prof. dr hab. med. Jacka Wciórki system ochrony zdrowia psychicznego w Polsce nie odpowiada współczesnym standardom i potrzebom społecznym. Zdrowie psychiczne musi być traktowane jako nieodłączny składnik zdrowia. Należy zaprzestać nierównego traktowania osób chorujących psychicznie i ich problemów zdrowotnych – fakty wskazują na wiele przejawów takiej dyskryminacji zarówno indywidualnej, jak i strukturalnej, tj. zakorzenionej w sposobie działania wielu instytucji społecznych oraz w bezmyślnie upowszechnianych stereotypach kulturowych. Konieczna jest zasadnicza zmiana podejścia do problemów medycznych, społecznych i ekonomicznych związanych ze zdrowiem psychicznym. Ignorancja i lekceważenie wobec tych problemów prowadzi bowiem, obok ogromu zbędnych cierpień osób i rodzin, do wielu strat i kosztów społecznych związanych z możliwymi do ograniczenia skutkami zaburzeń psychicznych w postaci np.: niepełnosprawności, niesamodzielności, braku zatrudnienia, dysfunkcji rodzinnych, wykluczania społecznego, uzależnienia od instytucji.

Odpowiedzią na to wyzwanie jest Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego, który zwraca uwagę na niedostatki i proponuje skupienie wysiłku na rzecz zmiany wokół trzech strategicznych celów:

CEL 1. Promowanie zdrowia psychicznego i zapobieganie zaburzeniom psychicznym, poprzez:

  • upowszechnianie wiedzy na temat zdrowia psychicznego, kształtowanie zachowań i stylów życia korzystnych dla zdrowia psychicznego oraz rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających zdrowiu psychicznemu
  • zapobieganie zaburzeniom psychicznym oraz przeciwdziałanie nietolerancji, wykluczeniu i dyskryminacji osób z problemami zdrowia psychicznego
  • tworzenie instytucji poradnictwa i pomocy w kryzysach

CEL 2. Zapewnienie osobom z zaburzeniami psychicznymi wielostronnej, zintegrowanej i dostępnej opieki zdrowotnej oraz innych form pomocy niezbędnych do życia w środowisku społecznym (w tym rodzinnym, zawodowym) poprzez systemowe upowszechnienie:

  • środowiskowego modelu psychiatrycznej opieki zdrowotnej
  • zróżnicowanych form pomocy i oparcia społecznego
  • udziału w życiu zawodowym
  • koordynacji różnych form opieki i pomocy

CEL 3. Rozwój badań naukowych i systemów informacji z zakresu ochrony zdrowia psychicznego

Ogółem wystąpiło 24 przedstawicieli, którzy pracują i inicjują działania na rzecz ochrony zdrowia psychicznego. Podsumowując konferencję podkreślono wagę i konieczność organizowania dalszych spotkań, które służą integracji wszystkich środowisk oraz pracy na rzecz osób nie tylko z zaburzeniami psychicznymi, ale i tych, które są społecznie izolowane.

Źródła

edytuj