2008-10-03: Kastracja odrzucona przez Ćwiąkalskiego: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
ToAr (dyskusja | edycje)
n
(Brak różnic)

Wersja z 19:21, 3 paź 2008

Jest to z pewnością zła wiadomość dla Donalda Tuska, który kilka tygodni temu rozpoczął społeczną debatę na temat przymusowej kastracji pedofilów. Wszystko za sprawą ministra sprawiedliwości, który odrzucił kluczowy dla ustawy zapis mówiący o przymusowym kastrowaniu pedofilów nawet już po odbyciu kary.

Nieprawidłowe wywołanie szablonu {{data}}.

Prawdopodobnie minister Ćwiąkalski obawiał się o zarzuty łamania praw człowieka, które zapewne pojawiłyby się gdyby ustawa weszła w życie. W poprzednim, odrzuconym projekcie ustawy, zapis przymusu dotyczył nie tylko osób, które z powodu choroby psychicznej nie byłyby w stanie wyrazić swojej woli, ale także tych, którzy są w pełni poczytalni. Takie rozwiązanie w demokratycznym państwie byłoby precedensem.

Ponadto z bioetycznego punktu widzenia, zapis ten naruszałby zasadę respektowania woli pacjenta, kłóciłby się też z zakazem podejmowania zabiegów medycznych, które nie miałyby służyć zdrowiu człowieka. Seksuolodzy natomiast uważają, że przymusowa kastracja w żaden sposób nie prowadzi do rozwiązania problemu. Hamowanie popędu seksualnego nie jest wystarczające. Potrzebna byłaby psychoterapia, do której nikogo zmusić nie można.

Decyzja podjęta przez Ćwiąkalskiego z pewnością nie jest korzystna dla premiera, który swoim pomysłem chciał wyjść na przeciw oczekiwaniom społeczeństwa.

Źródła