2007-07-31: Koniec misji brytyjskiej armii w Ulsterze: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Ala z (dyskusja | edycje)
N
 
Ala z (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
{{data|31 lipca 2007}}
 
Dziś o północy oficjalnie zakończona zostanie najdłuższa w historii [[w:Wielka Brytania|brytyjskiej]] armii bo trwająca 38 lat misja utrzymywania pokoju (''Operation Banner'') w [[w:Irlandia Północna|Irlandii Północnej]].
 
Brytyjska armia pojawiła się w [[w:Ulster|Ulsterze]] w 1969 roku, ponieważ lokalna policja nie dawała sobie rady z tłumieniem konfliktów pomiędzy dwiema społecznościami (organizacjami paramilitarnymi katolików i [[w:Protestantyzm|protestantów]]). Latem 1972 roku, który cechował się wyjątkowa eskalacją konfliktu w Irlandii Północnej stacjonowało tam 30 tys. brytyjskich żołnierzy.
 
Początkowo przybycie potraktowano z entuzjazmem, zwłaszcza w miejscach, gdzie katolicy czuli się szykanowani przez protestanckie bojówki. Po styczniu 1972 roku kiedy żołnierze jednostki spadochronowej oddali strzały do katolików uczestniczących w wiecu na rzecz poszanowania swobód obywatelskich, nastawienie zmieniło się, uznano ją za instrument represji.
 
Zmienił się także cel misji w Ulsterze. Głównym jej zadaniem stała się walka z [[w:Irlandzka Armia Republikańska|Irlandzką Armią Republikańską]]. W latach 1969-1995 z rąk IRA zginęło 763 brytyjskich żołnierzy.
 
W końcu partia [[w:Sinn FeinFéin|Sinn Féin]] będąca politycznym skrzydłem IRA wysunęła kategoryczny postulat "demilitaryzacji prowincji". Stopniowo postulat ten spełniano.
 
Choć oficjalnie misja armii brytyjskiej kończy się, około 5 tysięcy jej żołnierzy pozostanie w dziesięciu bazach na terenie Irlandii Północnej, gdzie będzie się szkolić, głównie do zadań w Iraku i Afganistanie.