2007-04-24: Warszawa: zmarł Jan Zakrzewski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Bogmis (dyskusja | edycje)
Nowa strona: {{data|{{subst:CURRENTDAY}} {{subst:CURRENTMONTHNAMEGEN}} {{subst:CURRENTYEAR}}}} Dziś dowiedzieliśmy się, że 22 kwietnia zmarł w Warszawie w wieku 87 lat '''Jan Zakrzewski''', pr...
 
Ala z (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
{{data|24 kwietnia 2007}}
Dziś dowiedzieliśmy się, że 22 kwietnia zmarł w Warszawie w wieku 87 lat '''Jan Zakrzewski''', przed laty jeden z bardziej znanych polskich dziennikarzy. wieloletniWieloletni korespondent zagraniczny TVP (w Paryżu i Nowym Jorku).
 
Jan Zakrzewski urodził się 24.02. lutego 1920 r. w Skierniewicach. W 1949 r. ukończył Akademię Nauk Politycznych w Warszawie . Miał piękną kartę wojenną: uczestniczyłUczestniczył w kampanii wrześniowej, walczył w Norwegii, w latach 1940-45 był oficermoficerem PSZ na Zachodzie (kapitan); wróciwszy do Polski, po studiach poświęcił się dziennikarstwu, m. in. współpracował z legendarnymczasopismem “Po"Po Prostu”Prostu". Cztery lata pracował jako redaktor książkowy w “Czytelniku”, aby od 1957 roku związać się z radiem i (specjalnie) powstającą telewizją. W telewizji był jednym z pierwszych twórców teleturniejów; to on ściągnął do TVP Ryszarda Serafinowicza, z którym w parze zdobył kolosalnądużą jak na tamte czasy popularność. W 1961 r. wyjechał jako korespondent do Paryża; tugdzie pracował 6 lat. Następne 6 lat spędził “w"w centrali”centrali| (wspomniany “Peryskop”), aby w 1972 objąć korespondenturę w Nowym Jorku. WróciłDo stądkraju w rokuwrócił 1976 r. i do przejścia na emeryturę pracował jako komentator radiowy. Ioraz pisał.
Dziś dowiedzieliśmy się, że 22 kwietnia zmarł w Warszawie w wieku 87 lat '''Jan Zakrzewski''', przed laty jeden z bardziej znanych polskich dziennikarzy. wieloletni korespondent zagraniczny TVP (w Paryżu i Nowym Jorku).
 
Był autorem wielu książek, m.in "N.Y.N.Y" (1979 r.) i "Notatnik korespondenta" (1983 r.).
Jan Zakrzewski urodził się 24.02. 1920 r. w Skierniewicach. W 1949 ukończył Akademię Nauk Politycznych w Warszawie . Miał piękną kartę wojenną: uczestniczył w kampanii wrześniowej, walczył w Norwegii, w latach 1940-45 był oficerm PSZ na Zachodzie (kapitan); wróciwszy do Polski, po studiach poświęcił się dziennikarstwu, m. in. współpracował z legendarnym “Po Prostu”. Cztery lata pracował jako redaktor książkowy w “Czytelniku”, aby od 1957 roku związać się z radiem i (specjalnie) powstającą telewizją. W telewizji był jednym z pierwszych twórców teleturniejów; to on ściągnął do TVP Ryszarda Serafinowicza, z którym w parze zdobył kolosalną na tamte czasy popularność. W 1961 wyjechał jako korespondent do Paryża; tu pracował 6 lat. Następne 6 lat spędził “w centrali” (wspomniany “Peryskop”), aby w 1972 objąć korespondenturę w Nowym Jorku. Wrócił stąd w roku 1976 i do przejścia na emeryturę pracował jako komentator radiowy. I pisał.
 
Był też świetnymrównież tłumaczem prozy i dramaturgii amerykańskiej: Hemingwaya, Caldwella, Steinbecka, Wouka i Mailera. Odebrał wiele nagród.
Był autorem wielu książek; wymieńmy dwie, szczególnie niegdyś popularne i czytane: “N.Y.N.Y” z 1979 roku i “Notatnik korespondenta”, 1983. Zwłaszcza ta ostatnia jest błyskotliwa i niezmiernie zabawna.
 
Był też świetnym tłumaczem prozy i dramaturgii amerykańskiej: Hemingwaya, Caldwella, Steinbecka, Wouka i Mailera.
Nagród - jak rzadko zasłużonych - wziął w życiu co nie miara. Miał niebywale piękną żonę, Ewę Krasnodębską, która - aby mu towarzyszyć w dziennikarskich peregrynacjach - rzuciła wielką karierę sceniczną.
 
== Źródła ==