2020-02-15: 110.rocznica urodzin Ireny Sendler: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Rzeszolog (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Rzeszolog (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 9:
 
Po śmierci ojca w lutym 1917 Irena z matką przeniosły się do Warszawy. W szkole średniej należała do harcerstwa. W latach 30. studiowała polonistykę na {{w|Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim}}, robiąc dodatkowe kursy na wydziale pedagogiki. W czasie niesławnego getta ławkowego demonstracyjnie siadała po "niearyjskiej" stronie. "Nie wytrzymując kiedyś nerwowo napisu w indeksie – >Prawa strona aryjska< – przekreśliłam tę hańbiąca adnotację" – napisała Sendlerowa. Wówczas została zawieszona w czynnościach studenckich i tylko dzięki wstawiennictwu prof. {{w|Tadeusz Kotarbiński|Kotarbińskiego}} mogła kontynuować studia.
 
W 1931 r. rozpoczęła pracę w pomocy społecznej w Sekcji Pomocy Matce i Dziecku przy Obywatelskim Komitecie Pomocy Społecznej.
 
W okresie okupacji pracowała w Wydziale Opieki Społecznej Zarządu Miejskiego w Warszawie. W grudniu 1942 r. {{w|Rada Pomocy Żydom "Żegota"}} mianowała ją szefową Referatu Dziecięcego. Jako pracownica ośrodka pomocy społecznej miała przepustkę do getta. W stroju pielęgniarki, wraz ze swymi współpracownikami nosiła tam jedzenie, leki i pieniądze. Zorganizowała również akcję przemycania dzieci żydowskich z getta.