2019-02-11: Kognitywistyka: przedstawiciele ryb z gatunku wargatek sanitarnik potrafią rozpoznać się w lustrze: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Utworzono nową stronę "{{data|{{subst:#time:Y-m-d|now}}}} {{Nauka na świecie|BluestreakCleanerWrasse.jpg}} '''Naukowcy z Osaka City University oraz z należącego do w:Towarzystwo Maxa Pla..."
 
literówki
Linia 4:
'''Naukowcy z Osaka City University oraz z należącego do [[w:Towarzystwo Maxa Plancka|Towarzystwa Maxa Plancka]] Max-Planck-Institut für Ornithologie przebadali ryby z gatunku [[w:wargatek sanitarnik|wargatek sanitarnik]] (''Labroides dimidiatus'') za pomocą [[w:test lustra|testu lustra]]. Zauważono, że część ryb przechodziła wszystkie fazy testu, co może świadczyć o pewnej postaci świadomości własnego ciała u tych organizmów. Badacze wskazują ponadto na konieczność dopracowania samej metody, aby określić, na ile jest ona właściwa do badania zagadnienia [[w:samoświadomość|samoświadomości]].
 
Ryby z gatunku ''Labroides dimidiatus'' zostały wybrane do badania z tego względu, że nalezą do organizmów czyszczących inne gatunki z pasożytów, co oznacza, że mogłyby one zwracać szczególną uwagę na występowanie pasożyta także u siebie. Badanie prowadzono w kilku etapach. W pierwszym wprowadzono lustro i obserwowano reakcje ryb na ich odbicie. Podobnie jak w przypadku innych gatunków początkowo pojawiały się zachowania agresywne, które po kilku dniach mijały. Zastępowane były one zachowaniami specyficznymi nieobserwowanymi w naturze, jak np. pływanie grzbietem do dołu. W kolejnej fazie osobniki przygadałyprzyglądały się sobie w lustrze.
 
Części ryb wszczepiono pod skórę na głowie kolorowe i przezroczyste [[w:elastomery|elastomery]], co rozpoczynało właściwy etap badań. Osobniki z przezroczystym ciałem obcym nie zmieniły pod wpływem tego czynnika swojego zachowania. Natomiast, gdy był on zabarwiony, ryby ustawiały się w lustrze w taki sposób, aby lepiej dostrzec obiekt, a następnie pocierały o kamień częścią ciała, w której był on wszczepiony, co może świadczyć o chęci pozbycia się go z własnego ciała. Wszczepienie kolorowego elementu było odpowiednikiem namalowania go na ciałach np. ssaków, które wcześniej poddawano testom lustra. Modyfikacja metody wynikała z odmiennego środowiska (wody). Ponieważ wszczepiony element mógł też być odczuwany przez ryby i wpływać na ich zachowania, poza elementem kolorowym kontrolnie innym rybom wszczepiano przezroczysty elastomer.