2010-08-06: Open'er 2010: „archiwalny” trip-hop i Fatboy Slim na koniec – podsumowanie festiwalu: Różnice pomiędzy wersjami

Czwarty dzień festiwalu upłynął pod znakiem trip-hopowego <big>'''[[w:Archive|Archive]]'''</big> oraz [[w:rock|rockowych]] <big>'''[[w:The Hives|The Hives]]'''</big> i <big>'''[[w:The Dead Weather|The Dead Weather]]'''</big> oraz [[w:muzyka folkowa|folk]]-[[w:muzyka pop|popowego]] <big>'''[[w:Kings of Convenience|Kings of Convenience]]'''</big>. Fanów nie zawiódł łączący [[w:hip-hop|hip-hop]] z różnymi stylistykami <big>'''[[w:Nas|Nas]]'''</big>, który wystąpił wraz z <big>'''[[w:Damian Marley|Damianem Marleyem]]'''</big>. Na dokładkę dwugodzinny występ <big>'''[[w:Fatboy Slim|Fatboy Slima]]'''</big> i atmosfera ogromnej dyskoteki pod gołym niebem.

Na World Stage zaprezentowały się trzy formacje. Pierwszą z nich była polska grupa '''[[w:Pink Freud|Pink Freud]]''', której brzmienia oscylują wokół stylistyki jazzowej i nurtu w muzyce nazywanego [[w:yass|yassem]]. [[w:Gdańsk|Gdańscy]] muzycy łączą te stylistyki z muzyką eksperymentalną i [[w:muzyka elektroniczna|elektroniczną]]. Publiczności zaprezentowali m.in. materiał z najnowszego albumu – ''„Monster of Jazz”''.

Występy na Main Stage ostatniego dnidnia festiwalu upłynęły zdecydowanie pod znakiem mocnych rockowych brzmień. Na scenie zaprezentowały się trzy grupy reprezentujące mocne uderzenie – w różnych odsłonach, rzecz jasna. Na początek zagrała polska, pochodząca z [[Portal:Poznań|Poznania]] formacja '''[[w:Muchy (grupa muzyczna)|Muchy]]''', która w ciągu kilku ostatnich lat zyskała sobie grono zagorzałych, wiernych fanów. ZnaniGrupa sąta znana jest m.in. nagraniaz nowej, odświeżonej wersji przeboju [[w:Halina Frąckowiak|Haliny Frąckowiak]] pt. ''„Papierowy księżyc”'' – został on nagrany wraz z piosenkarką w [[w:2008 w muzyce|2008]] r. Poznański zespół znany jest z łatwo wpadających w ucho utworów i melodyjnego rocka. Open'erowej publiczności zagrali m.in. kawałki z najnowszego albumu pod przewrotnym tytułem ''[[w:Notoryczni debiutanci|„Notoryczni debiutanci”]]''.

Po polskim wstępie przyszedł czas na rockowe danie główne, które składało się z dwóch części. Pierwszą z nich stanowiła [[w:Szwecja|szwedzka]] grupa '''[[w:The Hives|The Hives]]''', która mocnymi brzmieniami [[w:punk|punk rocka]] i [[w:garage rock|garage rockrocka]] zelektryzowała swych fanów. Potwierdziło się to, co pisał organizator przed startem festiwalu –: „wokalista [[w:en:Pelle Almqvist|Pelle Almqvist]] to prawdziwy wulkan energii – podczas występów bez chwili wytchnienia przemierza scenę, znakomicie komunikując się z publicznością i zagrzewając ją do zabawy”. IchTwórczość szwedzkiej twórczośćgrupy wpisuje się w [[w:post punk|nurt post-punkowy]]. Dzięki energii bijącej ze sceny, wielu przebojom (''[[w:en:Hate to Say I Told You So|„Hate To Say I Told You So”]]'', ''[[w:en:Walk Idiot Walk|„Walk Idiot Walk”]]''...) oraz swojemu charakterowi (przejawiającemu się m.in. w sposobie bycia i ubierania się), grupazespół osiągnęłaosiągnął ogromny sukces w Stanach Zjednoczonych i jest uwielbianauwielbiany przez swych fanów – również poza granicami USA. Dość przyznać, że za sukces debiutującegodebiutującej w [[w:1997 w muzyce|1997]] r. zespołuformacji odpowiada ten sam człowiek, który wykreował [[w:Oasis|Oasis]] i [[w:Primal Scream|Primal Scream]] – [[w:en:Alan McGee|Alan McGee]].

Co w drugiej części „przedstawienia” z gwiazdami alternatywnego rocka w roli głównej? [[w:Jack White|Jack White]] wraz z [[w:supergrupa|supergrupą]] '''[[w:The Dead Weather|The Dead Weather]]'''. Ten amerykański wokalista i gitarzysta powrócił na Open'era ze swoim kolejnym projektem, w którego zaangażowanizaangażowali się członkowie takich zespołów jak [[w:The White Stripes|The White Stripes]], [[w:The Raconteurs|The Raconteurs]], [[w:Queens of the Stone Age|Queens of the Stone Age]] i [[w:The Kills|The Kills]]. Jak przed rozpoczęciem festiwalu zaznaczał Mikołaj Ziółkowski, szef Ater Art, ''– Jack„Jack White jest dla Open'era z wielu powodów artystą szczególnym. Ten jeden z najważniejszych, najbardziej kreatywnych i wpływowych współczesnych muzyków pojawia się u nas z każdym swoim kolejnym ważnym muzycznie projektem w ważnych dla tego festiwalu momentach. Tak było z The White Stripes, The Raconteurs, i tak będzie z kolejnym headlinerem Open'era -– [[w:The Dead Weather|The Dead Weather]]Weather”.

Grupę tę uważa się za najbardziej mroczny z projektów White'a. Organizator opisuje ją jako „kolejny znakomity rockowy zespół, grający solidną muzykę, pełną gitarowej energii, odwołującej się do klasyki gatunku”. Istniejąca od 2009 r. superformacja ma już na koncie dwa albumy (''[[w:Horehound|„Horehound”]]'' i ''[[w:en:Sea of Cowards|„Sea of Cowards”]]''), z których kawałki rozgrzałyrozgrzewały publiczność do czerwoności (chciałoby się powiedzieć „czarności”...) – wśród niej nie zabrakło miłośników mrocznych i ostrych brzmień spod znaku alternatywnego rocka.

Norman, człowiek-instytucja aktywny od 25 lat na brytyjskiej scenie muzycznej, porwał publikę do ponad dwugodzinnego szaleństwa pod sceną tanecznym rytmem swoich przebojów. Zabrzmiały kawałki m.in. z jednego z najważniejszych albumów w historii muzyki tanecznej – ''[[w:You’ve Come a Long Way, Baby|„You’ve Come a Long Way, Baby”]]'' ([[w:1998 w muzyce|1998]]). Wręcz niesamowita była reakcja publiczności na pierwsze takty ''„Right Here, Right Now”'', który – obok szalonego ''„The Rockafeller Skunk”Skank”'' – jest znakiem rozpoznawczym Cooka.

Do tego działało '''Kino Letnie''' – na świeżym powietrzu można było zobaczyć takie filmy jak: ''[[w:Wszystko, co kocham|„Wszystko, co kocham”]]'', ''[[w:Beats of Freedom - Zew wolności|„Beats of Freedom”]]'', czy ''„Historia [[w:Rock and roll|Rock'n'Rolla]]”''). Ponownie funkcjonował namiot '''Alter Space''', w ramach którego odbywały się koncerty (m.in. Kciuk & The Fingers, Niwea, Oranżada, kIRk i wielu innych), pokazy teatrów (Teatr A3 „Zmysły”, Teatr Formy „Babel”) i fire-show oraz pokazy filmów (m.in. [[w:film animowany|animacje]] słynnego [[w:Se-ma-for|SE-MA-FOR-a]] i [[w:film dokumentalny|muzyczny dokument]] ''[[w:Part of the Weekend Never Dies|„Part of the Weekend Never Dies”]]'', który opisuje światową trasę koncertową formacji [[w:en:Soulwax|Soulwax]] – dj-ski trzon tego zespołu wystąpił na tegorocznym Open'erze).

Zainteresowanie wyborami wśród młodych było ogromne. Do najbliższej festiwalowi komisji wyborczej – w Przedszkolu nr 30, przy ul. Zielonej 53 – ustawiały się niemałe kolejki. Festiwalowicze, którzy stanowili ogromną większość głosujących nie tracili jednak humorów i zdecydowania. ''– Nie lubię bierności. Ludzie uwielbiają narzekać. Narzekają na to, że wakacje, że za gorąco, że są na plaży... Nie mają najmniejszego prawa, by narzekać.'' – stwierdza Agata, jedna z podążających do urny. ''– Chcę mieć prawo do narzekania, więc idę na wybory.'' – wyjaśnia młoda dziewczyna.