2010-08-06: Open'er 2010: „archiwalny” trip-hop i Fatboy Slim na koniec – podsumowanie festiwalu: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
+ |
||
Linia 8:
|}
{{data|6 sierpnia 2010|piątek}}
'''Czas letnich festiwali trwa w najlepsze.
80 hektarów terenów festiwalowych, 7 scen pełnych światowej muzyki, 85 tys. uczestników, w tym 20 tys. korzystających z ogromnego pola namiotowego – zakończyła się dziewiąta edycja najlepszego festiwalu muzycznego w Europie i niekwestionowanego lidera w swej kategorii w naszym kraju. Cztery dni festiwalu skutkowały niemałym zainteresowaniem mediów – oprócz naszego serwisu, festiwal opisywały wszystkie największe i liczące się środki masowego przekazu, zarówno w [[Portal:Polska|Polsce]], jak i za granicą. Ukazało się ponad 4 tys. informacji prasowych, akredytowano ponad 500 [[w:dziennikarstwo|dziennikarzy]] – w tym tych z [[Portal:Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], [[Portal:Litwa|Litwy]], [[w:Argentyna|Argentyny]], [[w:Meksyk|Meksyku]] i 26 innych krajów.
Linia 36:
=== Mocne, rockowe uderzenie i dyskoteka pod gołym niebem ===
Występy na Main Stage ostatniego dni festiwalu upłynęły zdecydowanie pod znakiem mocnych rockowych brzmień. Na scenie zaprezentowały się trzy grupy reprezentujące mocne uderzenie – w różnych odsłonach, rzecz jasna. Na początek zagrała polska, pochodząca z [[Portal:Poznań|Poznania]] formacja '''[[w:Muchy (grupa muzyczna)|Muchy]]''', która w ciągu kilku ostatnich lat zyskała grono zagorzałych, wiernych fanów. Znani są m.in. nagrania nowej, odświeżonej wersji przeboju [[w:Halina Frąckowiak|Haliny Frąckowiak]] pt. ''„Papierowy księżyc”'' – został on nagrany wraz z piosenkarką w [[w:2008 w muzyce|2008]] r. Poznański zespół znany jest z łatwo wpadających w ucho utworów i melodyjnego rocka. Open'erowej publiczności zagrali m.in. kawałki z najnowszego albumu pod przewrotnym tytułem ''[[w:Notoryczni debiutanci|„Notoryczni debiutanci”]]''.
Po polskim wstępie przyszedł czas na rockowe danie główne, które składało się z dwóch części. Pierwszą z nich stanowiła [[w:Szwecja|szwedzka]] grupa '''[[w:The Hives|The Hives]]''', która mocnymi brzmieniami [[w:punk|punk rocka]] i [[w:garage rock|garage rock]] zelektryzowała swych fanów. Potwierdziło się to, co pisał organizator przed startem festiwalu – „wokalista [[w:en:Pelle Almqvist|Pelle Almqvist]] to prawdziwy wulkan energii – podczas występów bez chwili wytchnienia przemierza scenę, znakomicie komunikując się z publicznością i zagrzewając ją do zabawy”. Ich twórczość wpisuje się w [[w:post punk|nurt post-punkowy]]. Dzięki energii bijącej ze sceny, wielu przebojom (''[[w:en:Hate to Say I Told You So|„Hate To Say I Told You So”]]'', ''[[w:en:Walk Idiot Walk|„Walk Idiot Walk”]]''...) oraz swojemu charakterowi (przejawiającemu się m.in. w sposobie bycia i ubierania się), grupa osiągnęła ogromny sukces w Stanach Zjednoczonych i jest uwielbiana przez swych fanów – również poza granicami USA. Dość przyznać, że za sukces debiutującego w [[w:1997 w muzyce|1997]] r. zespołu odpowiada ten sam człowiek, który wykreował [[w:Oasis|Oasis]] i [[w:Primal Scream|Primal Scream]] – [[w:en:Alan McGee|Alan McGee]].
Co w drugiej części „przedstawienia” z gwiazdami alternatywnego rocka w roli głównej? [[w:Jack White|Jack White]] wraz z [[w:supergrupa|supergrupą]] '''[[w:The Dead Weather|The Dead Weather]]'''. Ten amerykański wokalista i gitarzysta powrócił na Open'era ze swoim kolejnym projektem, w którego zaangażowani się członkowie takich zespołów jak [[w:The White Stripes|The White Stripes]], [[w:The Raconteurs|The Raconteurs]], [[w:Queens of the Stone Age|Queens of the Stone Age]] i [[w:The Kills|The Kills]]. Jak przed rozpoczęciem festiwalu zaznaczał Mikołaj Ziółkowski, szef Ater Art, ''– Jack White jest dla Open'era z wielu powodów artystą szczególnym. Ten jeden z najważniejszych, najbardziej kreatywnych i wpływowych współczesnych muzyków pojawia się u nas z każdym swoim kolejnym ważnym muzycznie projektem w ważnych dla tego festiwalu momentach. Tak było z The White Stripes, The Raconteurs, i tak będzie z kolejnym headlinerem Open'era - [[w:The Dead Weather|The Dead Weather]].
Grupę tę uważa się za najbardziej mroczny z projektów White'a. Organizator opisuje ją jako „kolejny znakomity rockowy zespół, grający solidną muzykę, pełną gitarowej energii, odwołującej się do klasyki gatunku”. Istniejąca od 2009 r. superformacja ma już na koncie dwa albumy (''[[w:Horehound|„Horehound”]]'' i ''[[w:en:Sea of Cowards|„Sea of Cowards”]]''), z których kawałki rozgrzały publiczność – wśród niej nie zabrakło miłośników mrocznych i ostrych brzmień spod znaku alternatywnego rocka.
„Jedna z największych gwiazd muzyki tanecznej, kreator brytyjskiej sceny elektronicznej, autor takich hitów, jak ''[[w:en:The Rockafeller Skank|„The Rockafeller Skank”]]'', ''[[w:en:Praise You|„Praise You”]]'', ''[[w:en:Right Here, Right Now (Fatboy Slim song)|„Right Here, Right Now”]]'', (...) niezmordowany didżej i producent Norman Cook, znany jako '''[[w:Fatboy Slim|Fatboy Slim]]''', po raz drugi w swojej karierze pojawi się na Open'erze, aby wciągnąć publiczność w szaloną zabawę”. Dla fanów brytyjskiej elektroniki (i nie tylko) wszystko stało się jasne po takiej zapowiedzi od organizatora. Lepszego zakończenia festiwalu nie mogli sobie zażyczyć. Lepszej zabawy pod gołym niebem nie mogli sobie wymarzyć...
Norman, człowiek-instytucja aktywny od 25 lat na brytyjskiej scenie muzycznej, porwał publikę do ponad dwugodzinnego szaleństwa pod sceną tanecznym rytmem swoich przebojów. Zabrzmiały kawałki m.in. z jednego z najważniejszych albumów w historii muzyki tanecznej – ''[[w:You’ve Come a Long Way, Baby|„You’ve Come a Long Way, Baby”]]'' ([[w:1998 w muzyce|1998]]). Wręcz niesamowita była reakcja publiczności na pierwsze takty ''„Right Here, Right Now”'', który – obok szalonego ''„The Rockafeller Skunk”'' – jest znakiem rozpoznawczym Cooka.
Drugi w historii festiwalu set dj-ski Fatboy Slima zakończył występy głównych wykonawców dziewiątej edycji Open'era.
== Podsumowanie ==
=== Działo się... ===
... to mało powiedziane. Ponad miesiąc temu zakończył się jeden z największych i najważniejszych w naszym kraju [[w:festiwal muzyczny|festiwali muzycznych]]. Na '''7 scenach''' zaprezentowało '''ponad 75 wykonawców i zespołów'''. Na 80 hektarach terenu festiwalowego, oprócz scen i namiotów z przeróżnymi „aktywnościami”, zorganizowano 4 strefy gastronomiczne i ogromne pole namiotowe (20 tys. osób). W tym roku '''na Open'era przybyło ponad 85 000 festiwalowiczów'''.
Na brak interesujących zajęć nikt nie mógł narzekać. Oprócz muzyki z całego świata (i na światowym poziomie) działały specjalne namioty z pozamuzycznymi „aktywnościami”, wśród których nowością były m.in. '''Kids Zone''' oraz '''Signing Tent''', czyli specjalny namiot, w którym – w czasie spotkań z wykonawcami tegorocznej edycji festiwalu – można było zdobyć autografy swoich ulubionych artystów. Nową inicjatywą organizatorów było zorganizowanie '''działań proekologicznych''' na terenie festiwalu – festiwalowicze m.in. zbierali plastikowe kubki i korzystali z ekopunktu ładowania telefonów komórkowych, który wykorzystywał [[w:energia odnawialna|energię odnawialną]] z [[w:bateria słoneczna|baterii słonecznych]] oraz z mini-wiatraka (o tej inicjatywie już wkrótce więcej).
Nie zabrakło sprawdzonych pomysłów na zajęcie festiwalowiczów ciekawymi formami spędzania czasu. Ponownie działał namiot '''Fashion'er''', w którym fani mody i nowych trendów mogli kontemplować (i kupować) twórczość zaproszonych na festiwal projektantów. Jak zawsze, znalazło się miejsce także dla organizacji pozarządowych w '''Strefie NGO'''. W tym roku uczestnicy festiwalu mogli zapoznać się z działalnością takich organizacji jak: ''[[w:Amnesty International|Amnesty International]]'', ''[[w:Fundacja Mam Marzenie|Fundacja „Mam Marzenie”]]'', ''[[w:La Strada (organizacja)|Fundacja Przeciwko Handlowi Ludźmi i Niewolnictwu „La Strada”]]'', ''[[w:Polska Akcja Humanitarna|Polska Akcja Humanitarna]]'', ''[[w:Salezjański Wolontariat Misyjny "Młodzi Światu"|Salezjański Wolontariat Misyjny „Młodzi Światu”]]'', czy ''[[w:Fundacja Viva!|Viva! Akcja dla zwierząt]]''. Organizator zaznaczył, że strefa ta „jak zwykle udowodniła, że nie tylko muzyka jest ważna dla bywalców (...) festiwalu i tak samo jak poszczególnymi koncertami, są oni zainteresowani rozwojem postawy obywatelskiej”.
Do tego działało '''Kino Letnie''' – na świeżym powietrzu można było zobaczyć takie filmy jak: ''[[w:Wszystko, co kocham|„Wszystko, co kocham”]]'', ''[[w:Beats of Freedom - Zew wolności|„Beats of Freedom”]]'', czy ''„Historia [[w:Rock and roll|Rock'n'Rolla]]”''). Ponownie funkcjonował namiot '''Alter Space''', w ramach którego odbywały się koncerty (m.in. Kciuk & The Fingers, Niwea, Oranżada, kIRk i wielu innych), pokazy teatrów (Teatr A3 „Zmysły”, Teatr Formy „Babel”) i fire-show oraz pokazy filmów (m.in. [[w:film animowany|animacje]] słynnego [[w:Se-ma-for|SE-MA-FOR-a]] i [[w:film dokumentalny|muzyczny dokument]] ''[[w:Part of the Weekend Never Dies|„Part of the Weekend Never Dies”]]'', który opisuje światową trasę koncertową formacji [[w:en:Soulwax|Soulwax]] – dj-ski trzon tego zespołu wystąpił na tegorocznym Open'erze).
=== Kolejka? Chcę stać jak najdłużej! ===
Jakby muzyki i mnóstwa pobocznych „aktywności” było mało, ostatni dzień festiwalu zbiegł się z głosowaniem w '''II turze [[w:Wybory prezydenckie w Polsce w 2010 roku|wyborów prezydenckich]]'''. ''Głosuj podczas Open'era! Prawo do głosowania to Twoje prawo. Skorzystaj z niego!'' – zachęcali organizatorzy festiwalu, którzy zorganizowali materiały informacyjne, w których można było znaleźć zarówno najbliższe obwodowe komisje wyborcze jak i te, które znajdowały się w centrum miasta.
Zainteresowanie wyborami wśród młodych było ogromne. Do najbliższej festiwalowi komisji wyborczej – w Przedszkolu nr 30, przy ul. Zielonej 53 – ustawiały się niemałe kolejki. Festiwalowicze, którzy stanowili ogromną większość głosujących nie tracili jednak humorów i zdecydowania. ''– Nie lubię bierności. Ludzie uwielbiają narzekać. Narzekają na to, że wakacje, że za gorąco, że są na plaży... Nie mają najmniejszego prawa, by narzekać. – stwierdza Agata, jedna z podążających do urny. ''– Chcę mieć prawo do narzekania, więc idę na wybory.'' – wyjaśnia młoda dziewczyna.
''– To jest obowiązek.'' – zauważa Dorota, koleżanka Agaty. ''– Niezależnie od tego, czy jestem na Open'erze, czy w [[Portal:Grecja|Grecji]], czy jestem w domu, czy sobie wyjadę, czy jestem chora, czy zdrowa. Jeżeli jestem w stanie pójść i wziąć ten papier, którego załatwienie zajęło mi dwie minuty i pójść zagłosować... uważam to za mój obowiązek; to dla mnie normalne.'' – kończy Dorota, a Agata zaskakująco uzupełnia: '''''– To jest jedyna kolejka, w której chcę stać jak najdłużej – mam nadzieję, że będzie jak najwięcej ludzi.'''''
Według danych podanych przez organizatora, tylko w lokalu najbliższym festiwalowi do urn poszło ok. 2 400 festiwalowiczów, a w samej Gdyni głosowało ponad 16 000 uczestników festiwalu. Dane te z pewnością potwierdzają skuteczność akcji promujących głosowanie poza miejscem swojego zamieszkania, które przed wyborami skierowane były głównie do młodych ludzi.
'''Światowa muzyka, promowanie kultury niezależnej, wolontariatu, postaw proekologicznych i dojrzałej postawy wyborczej... Organizatorzy Open'era dowiedli, że tworzona przez nich impreza stanowi czołówkę europejskich festiwali – poprzez swą różnorodność, wieloaspektowość, atmosferę i... muzykę. Za rok jubileuszowa, 10 edycja festiwalu. Do zobaczenia w Gdyni!'''
| |||