2010-09-26: Indie gotowe do eksportowania własnych reaktorów

niedziela, 26 września 2010

Starania zagranicznych firm chcących sprzedaż Indiom energetyczne reaktory jądrowe nie przeszkadzają Indiom wprowadzić na rynek ich własne ciężkowodne reaktory ciśnieniowe PHWR.

Kryształ monacytu (Rostadheia, Iveland, Norwegia)

Na 54. Generalnej Konferencji Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) w Wiedniu przewodniczący Indyjskiej Komisji Energii Atomowej, Srikumar Banerjee, zakomunikował, że Nuclear Power Corporation of India Ltd (NPCIL) jest "gotowa do zaoferowania eksportu indyjskich reaktorów typu PHWR, o mocy elektrycznej 220 i 540 MW". Dodał, że indyjski przemysł postara się również zostać dostawcą stali reaktorowej, dużych elementów kutych, instrumentów pomiarowo-kontrolnych, oprogramowania i innych elementów elektrowni jądrowych.

Indie przez ponad 30 lat były wyłączone ze światowego rynku reaktorów jądrowych z uwagi na niepodpisanie układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej. W tym czasie Indie rozwinęły własną technologię ciężkowodnych reaktorów ciśnieniowych. W 2008 roku 45 członków Nuclear Suppliers Group uznało Indie jako kraj nierozprzestrzeniający broni jądrowej i otworzyło temu krajowi możliwość międzynarodowego handlu technologiami reaktorowymi.

Długoterminowy program rozwoju energetyki jądrowej w Indiach składa się z trzech faz i ma umożliwić wykorzystanie bogatych złóż toru. Indie posiadają bowiem 67% światowych zasobów monacytu (około 650 000 ton ekonomicznie dostępnego), głównego źródła toru. Tor jest uważany przez wielu naukowców za paliwo jądrowe przyszłości, mające wiele plusów niż uran, a w dodatku pozwalające uzyskać około 200 razy więcej energii z tej samej ilości paliwa. Pierwszym etapem jest właśnie technologia PHWR, następnie własne reaktory powielające, na tzw. neutronach prędkich, a na końcu opracowanie własnych zaawansowanych reaktorów ciężkowodnych. Program został jednak niedawno wzbogacony o nabywanie reaktorów lekkowodnych i paliwa z zagranicy, aby móc szybciej korzystać z energii jądrowej. Koło Kudankulum powstają dwa bloki energetyczne z reaktorami produkcji rosyjskiej. W tym czasie budowane są cztery bloki z reaktorami PHWR własnej produkcji, o mocy elektrycznej 750 MW, koło Rawatbhata, w prowincji Rajastan i Kakrapar, w prowincji Gujarat.

Największa demokracja na świecie buduje również własne zakłady wzbogacania uranu, aby otrzymywać własne paliwo do reaktorów lekkowodnych. Powstaje również zintegrowany zakład recyklingowy, do utylizacji i przetwarzania zużytego paliwa jądrowego.

Źródła edytuj